Muizenhuis... de Chinees

Och, och wat gaat de tijd snel. Al zo lang al niets geschreven in de blog. Terwijl ik wel met van alles bezig ben.....

29 november 2020
Het stoepje rondom het Chinese restaurantje was toch wel wat smal. Straks vallen die muizen nog naar beneden! Dat mag natuurlijk niet gebeuren, ha ha. Dus het stoepje iets breder gemaakt.

Ook de paraplubak voor bij de garderobe is gemaakt. Die staat daar wel weer leuk.
Nu moet er ook nog een kapstok komen natuurlijk. Een werkje voor een andere keer.....

29 december 2020

Het muizenhuis moet dan toch bewoners krijgen, dat is wel zo leuk. Hoewel ik over het algemeen niet zo van de poppetjes ben, vond ik dat ze hier wel in moesten. En voor ik verder kan met de rest van het muizenhuis moet ik ze nu wel gaan maken. Uiteindelijk wordt alles vast op elkaar bevestigd en zal ik er niet zo makkelijk meer bij kunnen om er muizen in te zetten...
Vandaag dus de taak om maar eens wat gasten in het restaurant te maken. In mijn fantasie had ik alweer van alles verzonnen. Er zou in ieder geval een mannetje achter in de hoek komen. Deze zit aan de bami. Een van de sliertjes komt dan nog uit zijn bekje. 
En aan het tafeltje voor aan moeten twee muizen komen. Een verliefd stelletje?
Nu dan nog de realisatie... Hoe ga ik ze maken.... Fimo of van stof? Of een combi hiervan?
De schaal 1:48 beperkt je een beetje. Het is moeilijk om in stof hoofdjes te maken die dan toch nog een redelijke detaillering hebben. En details... daar houd ik van.
Ik kies er dus voor om de hoofdjes van Fimo te maken en de lijfjes van stof.

Ik heb besloten om de muizen allenmaal in verschillende kleuren te maken. Ze lukken aardig. Al zie je op de foto, zo erg uitvergroot, natuurlijk van alles wat mis is.... Ik heb er drie af, nou ja alleen de koppies dan. Ze zijn nog te groot naar mijn zin. Die gaan in de bewaar-la. Misschien dat die later in een ander project wel weer gebruikt kunnen worden.

31 december 2020

De laatste dag van dit jaar. Wat is het toch omgevlogen. En omdat dat we midden in de COVID-19 crisis zitten heb ik meer tijd om aan poppenhuizen en miniaturen te werken. Zou je denken. Maar tijd vliegt en ook komen er nog wat opdrachten tussen door. Ook het maken van de nieuwe website (www.theartofanita.nl) neemt veel tijd in beslag.

Vandaag weer met de muizen aan de slag. De eerste drie waren toch wel erg groot. Dus opnieuw begonnen. Ze lukken nu wel beter en kleiner. Tja, het is altijd weer even wennen en inkomen als je al een aantal jaar niet met Fimo hebt gewerkt.
Ik heb nu een aantal hoofdjes gemaakt. Ik dacht ik maak er maar meteen een bergje....
Ze moeten nog wel oren krijgen. Ook nog bedenken hoe ik de lijfjes ga maken en wat voor kleding....

1 januari 2021
Nou twijfel ik of ik de muizen toch niet allemaal grijs moet maken.... Want zo wordt het wel heel erg bont. Misschien toch meer eenheid.
Dus weer helemaal opnieuw beginnen. We blijven muizenhoofdjes maken..... ha ha ha.

Na weer een hele dag bezig te zijn geweest aan wangetjes, tanden en oren snel even in de oven. Dan de boel opruimen om nog wat andere dingen te doen (huishouden moet ook nog, ha ha ha). Ships, ships, ships. Doe ik mijn muizenkoppies per ongeluk in de magnetron ipv in de oven. Ik denk: "Wat stinkt er zo?" Metaal in de magnetron: geen goed idee.
Al mijn werk verbrand. Kan ik weer helemaal opnieuw beginnen.

Dan toch ook maar meteen alle muizen grijs!!!

2 januari 2021
Maar weer opnieuw een beginnetje gemaakt met nieuwe muizenkoppies. Dit keer allemaal grijs dus. Ach, ja. Zo kan een ongelukje je toch weer doen besluiten op het anders te doen.
Ook dit keer maar een malletje gemaakt. Dat werkt iets sneller, dacht ik. Maar na vier muizen weer een ander malletje. Een die misschien nog beter werkt....
Ik maak de malletjes van Quick-sil. Dat is een 2-componenten spul. Je kneed van elk component de zelfde hoeveelheid bij elkaar en drukt daar het voorwerpje in. In mijn geval dus een half muizenkoppie. Kwartiertje wachten en je hebt een malletje. Een die flexibel is en waar je fimo in kan drukken en er weer makkelijk uit kunt halen. Voor mij vormt dit dan de basis van de koppies. Er moet dan nog verder aan gewerkt worden: ogen en oren. En natuurlijk moeten ze allemaal wel een eigen uitdrukking krijgen.